سبک‌های دل‌بستگی، فرایندهای تعامل زناشویی و رضایت زناشویی: مدل معادلات ساختاری (برازش مدل خانواده درمانی)

       هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی ماهیت رابطه‌ی سبک های دلبستگی و فرآیندهای تعامل زناشویی(صمیمیت جنسی، مدیریت تعارض، ارتباط) و رضایت زناشویی ب است که از فنون معادلات ساختاری بهره می‌گیرد.       روش: این مطالعه از نوع هم‌بستگی بوده و از میان والدین دانش آموزان مدارس ابتدایی و راهنمایی شهر کرمانشاه تعداد410نفر (150 مرد،260 زن) به شیوه‌ی نمونه‌گیری خوشه ‌ی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان مقیاس تجربه‌ی روابط نزدیک، مقیاس سازگاری زناشویی (اسپاینر،1976) و پرسش‌نامه‌ی انریچ(اولسن و همکاران، 1987) را تکمیل کردند.        یافته‏ ها: ‏نتایج نشان دادند که سبک دل‌بستگی اجتنابی به طور مستقیم و معنادار بر رضایت زناشویی اثر(منفی) دارد. دو سبک دل‌بستگی اجتنابی و اضطرابی به واسطه‌ی فرآیندهای تعامل زناشویی غیرمستقیم بر رضایت زناشویی اثر معنادار دارند. سه فرآیند تعاملی صمیمیت جنسی، مدیریت تعارض و ارتباط به طور مستقیم(مثبت) بر رضایت زناشویی اثر دارند.       نتیجه‌ گیری: فرآیندهای صمیمیت جنسی، مدیریت تعارض و ارتباط به عنوان میانجی‌گر رابطه‌ی سبک‌های دل‌بستگی و رضایت زناشویی عمل می‏کنند و در مداخلات زناشویی می توانند آماج درمانی، مشاوران خانواده قرار‏گیرند.